W 2019 roku województwo łódzkie obchodzi swój Jubileusz 100 lat powstania .Zarząd Województwa łódzkiego  w  swoich działaniach wspiera organizacje aby poznać jego bogactwo przyrodnicze, kulturowe ,  dziedzictwo .

  Skąd nazwa Hybryda Kujawska? Województwo łódzkie  posiada  herb , w herbie województwa jest Hybryda Kujawska.  Hybryda kujawska przedstawiająca półorła-półlwa, charakterystyczna dla polskiej heraldyki książęcej
i ziemskiej  .

Nawiązujących do dawnych herbów województw sieradzkiego (czarny połorzeł) i łęczyckiego (biały połorzeł) oraz dodatkowo w dolnej części tarczy czarnego nieukoronowanego orła z literą R na piersi (XVI-wieczne godło ziemi rawskiej na Mazowszu, w znacznej części należącej dziś do województwa łódzkiego). Żółto-czerwone barwy pasów (wzięte z herbu miejskiego Łodzi) oraz nowoczesna, XX-wieczna stylizacja zwierząt heraldycznych (najbardziej zbliżona do wzoru Orła Białego z 1927 r.) wskazują na czas powstania województwa łódzkiego (1919 r.), przemysłowy charakter regionu oraz obecną rolę miasta Łodzi.

Rozpoczynając cykl wyjazdów po województwie zaczęliśmy od ziemi wieluńskiej,  każdy  zakątek województwa   posiada swoje skarby,  historię,  walory przyrodnicze, tradycje bardzo bogate.

Program zaczęliśmy od zwiedzania szkoły w Sędziejowicach i poznania  historii Sędziejowic

Nazwa wsi w łacińskim brzmieniu znalazła się w Bulli Gnieźnieńskiej  w 1136 r., 26 sierpnia 1863 r. została tu stoczona bitwa z Rosjanami. O zwycięstwie Polaków przypomina zrekonstruowana mogiła bohaterów na miejscowym cmentarzu. Dyrektor szkoły opowiedział  o  historii powstania szkoły rolniczej ,  zwiedziliśmy  Izbę Historyczną.

Co ciekawego w  Toporowie  nad Wartą?

Toporów  to niewielka malownicza miejscowość  na lewym brzegu Warty.

Współczesny murowany kościół pw. Przemienienia Pańskiego kryje w swoich wnętrzach niezwykłe dzieło – obraz Jerzego Dudy-Gracza „Przemienienie Pańskie”, namalowany w 1995 r. Obraz o wymiarach 534×505 cm .

Sportretował  na nim także siebie  w postaci  w czerwonej chustce w lewym dolnym rogu. Inne figury ,,Przemienienia Pańskiego mają  twarze bezdomnych , których Duda –Gracz  spotkał na dworcu kolejowym  w Katowicach, gdzie mieszkał.

W Toporowie kontynuowane są plenery malarskie, rzeźbiarskie. Przepływająca rzeka  Warta tworzy malowniczy tzw.  Wielki Łuk Warty. Spotkać tu można  charakterystyczne dla  Jury  wapienne skałki, zwierzęta i okazy roślin
a także przydrożne kapliczki, Kurchan Książęcy, rezerwat Bukowa Góra czy jurajskie zamki wzniesione przez Kazimierza Wielkiego.

  Dlaczego dotarliśmy tez do Kamionu  w niedalekiej odległości od Toporowa.?  A tu  drewniana kapliczka na rozstaju dróg w Kamionie  , kryta gontem  i zwieńczonej sygnaturą. Ściany niewielkiej kapliczki zbudowano z imponujących bali szerokich na grubo ponad pól metra. Na wiszącym krucyfiksie  daty wycięte w 1894  i 1900.
W środku wisi drewniany płaskorzeźbiony  tryptyk z wizerunkiem Chrystusa Króla, Św. Wojciecha i Św. Stanisława Kostki. Wnętrze kapliczki, niewielkie ciemne  robi wrażenie.

Ciekawostki

Jerzy Duda-Gracz, pisał o krajobrazie okolic Kamiona:
„To gasnący, słaby cień polskiej wsi z obrazów Kotsisa,
Szermentowskiego, Chełmońskiego, Malczewskiego (…)

 Nie mogło zabraknąć zwiedzania Wielunia i przypomnienia historii powstania miasta.

Wieluń to ponad 25 tysięczne miasto powiatowe . Obszar wieluński bogaty jest w stanowiska archeologiczne, dawne szlaki handlowe, w tym bursztynowy, czy unikatowe drewniane kościoły z XVI wieku

Do najważniejszych obiektów atrakcyjnych turystycznie zalicza się klasycystyczny pałac z XIX wieku mieszczący się na fundamentach średniowiecznego zamku Kazimierza Wielkiego, układ urbanistyczny miasta, zachowane fragmenty fortyfikacyjne, w tym jedyna zachowana brama Krakowska z 1350 roku. Licznie zachowane kościoły, w tym bazylika kolegiacka pw. Bożego Ciała z XIV wieku, kościół i klasztor bernardynek z 1612 roku, w którym mieści się dziś Muzeum Ziemi Wieluńskiej, czy kościół parafialny pw. św. Józefa z ok. 1740 roku. Dziś Wieluń to najprężniej rozwijający się ośrodek kulturowy i turystyczny w tej części województwa.

Obszar Wieluński znany jest z zespołu drewnianych kościołów z XVI wieku, budowanych w charakterystyczny sposób które podziwialiśmy wcześniej.

 Co można było  zwiedzić w Rudzie.?

Ruda –  najciekawszym zabytkiem jest kościół, którego budowę rozpoczęto w 1106 roku. Zachowały się do dnia dzisiejszego fragmenty romańskiej budowli wraz z pozostałościami malowideł w stylu bizantyjskim. Dodatkowo w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła znajduje się zespół pałacowo-parkowy z folwarkiem z 1851 roku.

W Wieluniu i Konopnicy co roku odbywa się Europejskie Święto Bursztynu, którego celem jest przypomnienie ważności szlaku bursztynowego w rozwoju okolicznych osad oraz pokazanie turystom codziennego życia naszych przodków w okresie wczesnego średniowiecza-  powiedział przewodnik

  Jakie skarby  ukryte są  w Przywozie?

Przewodnik zapoznał nas z historią kurhanów książęcych i przeszliśmy spacerkiem  do kurhanów książęcych.

W Przywozie znajdują się dwa groby kultury przeworskiej z II w. n.e. Podczas badań archeologicznych w jednym z kurhanów znaleziono cenne przedmioty, naczynia z okresu rzymskiego, srebrną i złotą biżuterię, przedmioty z brązu, co może oznaczać, że pochowano tam osobę o wysokim statusie społecznym. Znajdował się tam też grób psa, który prawdopodobnie miał strzec zmarłego.

Kurhany zostały nazwane “Kurhanami książęcymi”.

 Historia źródełka Objawienia  w Kałużach k. Wielunia.

Historia Źródełka Objawień ma początek w 1856 r., kiedy to Franciszce Pęcherz, mieszkance Dzietrznik, w konarach sosny ukazała się Matka Boska. Również inni mieszkańcy Dzietrznik dostrzegali cudowny wizerunek i modlili się do niego.  Do dzisiaj jednak władze kościelne oficjalnie nie uznały tego miejsca kultu.

Inne wersje historii Źródła Objawienia mówią o żołnierzu powstania styczniowego, któremu objawiła się Matka Boska i cudowną wodą ze źródła kazała obmyć rany, a także o pijaku, któremu Matka Boska nakazała wypicie cudownej wody w celu pozbycia się nałogu.

Źródło Objawienia znajduje się w lesie koło Dzietrznik.

 Załęczański Park Krajobrazowy.

Niewątpliwie Załęczański Park Krajobrazowy to jedno z piękniejszych

 i wartościowszych przyrodniczo miejsc o ciekawej kulturze i historii. Urokliwy przełom Warty, otaczające rzekę
o naturalnym korycie lasy oraz soczyście zielone, bujne łąki, a do tego wapienne ostańce, wzgórza morenowe, jaskinie, źródła krasowe i występująca bogato fauna i flora oczarują każdego.

 

Walory Załęczańskiego Parku Krajobrazowego to przede wszystkim bogata flora, na którą składa się około 770 taksonów roślin naczyniowych, 80 gatunków porostów, 39 gatunków roślin naczyniowych  i 30 gatunków roślin rzadkich  W tym niezwykle wyjątkowym parku i jego otulinie znajduje się 5 rezerwatów: 2 geologiczne: Węże
i Szachownica oraz 3 przyrodnicze: Dąbrowa w Niżankowicach, Bukowa Góra i Stawiska.

  Podczas przejazdzki  i podziwiania Załęczańskiego Parku Krajobrazowego zatrzymaliśmy się aby posłuchać kumkania żab . Żabi staw stanowi przepiękne miejsce tego wyjątkowego parku. Swój urok zawdzięcza przede wszystkim białym kwiatom grzybienia północnego (lilii wodnej), które pokrywają powierzchnię stawu. W jego okolicach żyją ptaki wodne, m.in. łyska, perkozek, wodnik oraz kaczki, bekasy kszyki, żaby moczarowe oraz kumak nizinny – kumkanie żab pozostawiło niezapomniane wrażenie na wszystkich uczestnikach.

Załęczański Park Krajobrazowy to miejsce zawierające niewielkie ślady ludzkiej gospodarki, dzięki czemu przyroda może pochwalić się tu swoją nieskażonością.

Podczas wyjazdu nie mogło zabraknąć pieczenia kiełbasek i wspólnego śpiewu w Gospodarstwie Agroturystycznym

Pozostały niezapomniane wrażenia z wyjazdu   a urokliwe zakątki  województwa zostaną na stałe w pamięci.

Organizatorem wyjazdu był Zarząd  Polskiego  Towarzystwo Schronisk Młodzieżowych- osoba odpowiedzialna członkowie Zarządu Krystyna Ulman i Tomasz Czaszka przewodnikiem podczas wycieczki był Piotr Solle.

Marianna Strugińska –prezes  Zarządu PTSM w Łodzi.